Buitenkijken | Wintertuin in de Lasne-Vallei
De tuin van Marguerite rilt van de kou. De winterse rijm doet een weergaloos mooi licht weerkaatsen in de thans lusteloos ogende vijvers op het laagland van de Lasne-vallei. Een terugblik naar ons bezoek aan deze prachtige wintertuin.
Kristallen tuin
In de winter baadt de tuin van Marguerite in een transparant licht en fluistert zijn mooiste gedicht. Het water van de gedeeltelijk bevroren vijvers fonkelt en weerspiegelt het massieve silhouet van het oude huis en de grafische vormen van wilgen en moerasplanten. De dunne waas van de rijp klampt zich vast aan de groenblijvende twijgen en bladeren en benadrukt de golvende lijnen van de tuin. Tijdens een wandeling langs de vijvers geeft de tuin zich langzaam bloot en is de unieke, bijna katoenachtige sfeer voelbaar.
Het karakter van de tuin komt tijdens de winterperiode pas echt goed tot zijn recht. “Ik hou echt van mijn tuin in de winter. In het gazon blijven de pootafdrukken van vogels en egels, op zoek naar voedsel, lang zichtbaar. Wanneer de vijvers bevroren zijn, wandelen de reigers door de tuin, op jacht naar kleine zoogdieren. Mijn tuin oogt een beetje wild. We maaien het gras alleen rond de vijvers om daar een wandelpad te creëren. Het grootste deel van het terrein wordt evenwel slechts eenmaal per jaar gemaaid”, vertelt Marguerite.
Een dinosaurus en fantasievogels
Op de binnenplaats houdt een opmerkelijke topiary van klimop in de vorm van een dinosaurus de wacht. Deze vreemde reus oefent vooral op de kinderen een onweerstaanbare aantrekkingskracht uit. Het moet gezegd: Marguerite is een kunstenares. Haar tuin is verrijkt met een verzameling decoratieve beelden en sculpturen die ze op rommelmarkten en tuinbeurzen op de kop heeft weten te tikken.
Op het Planten- en Tuinfeest van Aywiers ontdekte ze deze twee prachtige, poëtische gietijzeren stoelen. Ze zijn van de hand van Xavier Dumont van Folie de Jardin die zich hiervoor liet inspireren door de plantenwereld. Sommige vogelsculpturen sieren de oever van de vijvers en houden de kikkers en libellen gezelschap.
Kikkergeluk
Marguerite koestert een bijzondere genegenheid voor de groene en rode kikkers die zich van de vijvers meester hebben gemaakt. Als je in de zomer langs de waterpartijen wandelt, ben je getuige van een echt ballet van amfibieën die kleine hupjes maken en opspringen om een toevlucht te zoeken in het water.
Tijdens winter vind je de kikker op de waterbodem, veilig weggedoken tussen stenen of op wortels. Volledig ondergedompeld, verlaagt hij zijn metabolisme zodanig dat hij slechts heel weinig energie verbruikt. Hij ademt alleen via zijn huid die zuurstof in het water opneemt. Kikkers zijn amfibieën. Ze kunnen zowel op het land als in het water leven. In feite kunnen zij geen van beide elementen, lucht noch water, missen. De kikker ademt op het wateroppervlak, net zoals mensen, via zijn neusgaten en longen. Maar hij ademt ook via zijn huid die erg dun is en zacht en nat aanvoelt.
In maart ontwaakt de kikker uit zijn winterslaap en neemt hij zijn plaats aan de rand van het water weer in.
Bezoek de tuin van Marguerite
De tuin van Marguerite maakt deel uit van vzw Open Tuinen van België en kan bezocht worden.
Tekst en fotografie: Agnès Pirlot