Casita de Barro | De natuur is geen sierplant, zet ze niet in de hoek
“Don José, ik heb een vraagje.” Het is vroeg in de morgen en, naar Mexicaanse normen, koud. Terwijl Don José de melk in mijn keramieken pot giet, zodat die op het vuur kan om de melk te laten doorkoken, vraag ik hem of hij het ziet zitten een familie op bezoek te krijgen die naar zijn koeien komt kijken. Don José kijkt nogal verbaasd. Ik leg hem uit dat de kinderen olifanten en tijgers in hun achtertuin hebben, maar dat ze nog nooit koeien van dichtbij hebben gezien. Don José kijkt nog verbaasder. De familie die in Casita zal verblijven, beheert het bekende safaripark in Puebla.
De koeien blijven rustig verder grazen terwijl de kinderen, niet alleen die van de bezoekende familie, maar ook die van de buren, hen benaderen. Angel, mijn zevenjarige buurjongetje, neemt de rol van gids op zich en legt tot in het kleinste detail het verschil tussen mannetjes en vrouwtjes uit. Hij weet ook vanop het eerste gezicht te onderscheiden welke koe binnenkort zal kalveren en vertelt over de dieren bij hen thuis. En als het tijd is om ze eten te geven, informeert hij de groep over het zaaien van de maïs en de alfalfa.
Het ontroert me er getuige te mogen van zijn hoe Angel een waardevolle kennis van de natuur opbouwt, niet omdat hij het op televisie ziet of leert op school, maar omdat het intrinsiek deel uitmaakt van zijn leefwereld. Naar mijn gevoel liggen daar vele antwoorden op de complexe uitdagingen van vandaag.
Van verering en vrees voor de natuur zijn we overgeschakeld op een relatie van exploitatie van de natuur. En in vele situaties staat vandaag de natuur in een hoek als sierplant, wordt ze gereduceerd tot een kortgeknipt gazon met een paar hagen en een boom. Of de dieren krijgen dierentuinen als hun thuis met als enige identiteit een bordje van herkomst.
We zijn de relatie met de natuur als onze moeder, zij die leven geeft, kwijtgeraakt. Door te tuinieren op biologische manier hebben we die relatie in al zijn verscheidenheid en meesterschap in Casita de Barro opnieuw ontdekt. Door zelf te tuinieren krijgen termen als voedselsoevereiniteit en lokale economie meer en meer inhoud en krijgt duurzame ontwikkeling perspectief. Steun onze projectwerking met de jongeren van het dorp om deze duurzame ontwikkeling in de context van ruraal Mexico vorm te geven.
Steun de projecten van Casita de Barro. We geloven dat ecologische technieken zoals onder meer biologische landbouw instrumenteel zijn voor armoedebestrijding en sociale rechtvaardigheid.
IBAN: BE52 035 7592740 09
BIC: GEBABEBB
