© Casita de Barro

Casita de Barro | Tijd voor wat rust [COLUMN]

Onze columniste Ina Vanooteghem neemt je mee naar Mexico. Met haar project ‘Casita de Barro’ leert ze aan de plaatselijke jongeren hoe ze zelf groenten en fruit kunnen telen. Op biologische wijze én met natuurlijke, lokale bronnen. Het doel? Economische onafhankelijkheid en voedselzekerheid creëren voor de Mexicaanse jongeren. Lees hier het vervolg op haar verhaal.

Elk jaar opnieuw, perfect uitgerekend tegen eind oktober, kleuren de velden in Mexico feloranje. Het is een spektakel om langs de ontelbare Afrikaantjes te rijden, de typische bloem die in elk Mexicaans huishouden de altaren voor de doden versiert. Thuis wordt er een tafel aangekleed in het teken van overleden familieleden, met foto´s, met de lievelingsgerechten die speciaal worden gekookt en met objecten die herinneringen oprakelen. In ons dorp worden voor deze gelegenheid de lemen ovens aangestoken om honderden zoete broodjes te bakken voor de altaren. Het altaar wordt versierd met kleurrijk papier waaruit motieven worden gesneden van lachende skeletten. En tussen het snoep in de vorm van schedels, wordt de oogst van het seizoen uitgestald: maïs, bonen, pompoenen, chayotes, en fruit van het seizoen.

En dan zit je voor het altaar, ‘s avonds, in het schemerlicht van de kaarsen, een zoet broodje te soppen in warme chocolademelk want het is meestal al koud buiten. Het is de smaak van oranjebloesem die in het broodje vermengd is, aangevuld met de doordringende geur van de bloemen, die dit moment zo intens maken. Je treurt om de dierbare terwijl je geniet van de overvloed aan lekkernijen op het altaar. Leven en dood: twee kanten van dezelfde munt, we weten het wel maar we ervaren het te weinig, bewust.

Nu het regenseizoen ten einde loopt, en de vruchten van het harde werk op het altaar liggen, begint ook de natuur aan een renovatieproces. De droge wintermaanden zullen de huidige groene
weelde veranderen in een dor, kaal landschap. Een tijd om ook rust nemen. Een welgekomen ruimte om energie te steken in het aanmaken van compost, het ophopen van de dorre bladeren als
biomassa die gebruikt kan worden voor mulching of het selecteren van zaden voor het volgende zaaiseizoen. Het is een mooie oefening om de natuur te observeren en de herkenbare cyclus
van rijpen en rotten, van geuren en stinken, van bloeien en verwelken, deel te maken van je eigen levenservaring. Ik wens iedereen een rustperiode toe vol inspiratie om de uitdagingen in het nieuwe jaar ten volle aan te gaan.

Ina

Steun het project ‘Casita de Barro’

Steun de projecten van Casita de Barro. We geloven dat ecologische technieken zoals onder meer biologische landbouw instrumenteel zijn voor armoedebestrijding en sociale rechtvaardigheid.
IBAN: BE52 035 7592740 09
BIC: GEBABEBB

Casita de Barro column blog fence tuinmagazine tuinieren tuinliefhebbers moestuin Mexico verhaal educatieve programma's solidariteit steun dit project
© Casita de Barro
%d bloggers liken dit: