De tuin staat me beeldig
Henk en zijn vrouw legden een wel zeer bijzonder eisenpakket voor aan tuinaannemer Christophe Cobbaert. Hij moest vier marmeren beelden en enkele olijven in pot een plekje geven op een zeer compacte ruimte. Christophe slaagde hierin wonderwel en vond zelfs nog een plaatsje voor een waterpartij.
Vier prachtige, statige, witmarmeren beelden verwelkomen je bij het betreden van de tuin. Tuinaannemer Cobbaert plaatste deze vier koppen op een sokkel centraal in een waterpartij tegen een halfhoge achterwand van cortenstaal. De bewoners wilden deze marmeren beelden vanuit elke hoek in de tuin kunnen bewonderen. Maar ook vanuit de woning hebben Henk en zijn vrouw steeds zicht op hun gespeelde grimassen. Uit het cortenstaal rijzen inox spuitmonden tussen de beelden op die het water na filtering terug in de siervijver leiden.
Naast de waterpartij leidt een kleiklinkerpad langs de woning naar achterin. Daar kan het koppel van de zon genieten vanop een verzonken zithoek. Christophe werkte de hoogteverschillen met het achterliggende perceel vakkundig weg achter een stevige constructie van betonnen keermuren die hij bekleedde met hardhout. Een op maat gegoten betonnen trap verbindt dit terras met het half overdekte tuinterras op gelijke hoogte met de leefruimte. Christophe gebruikte hiervoor identieke blauwe hardstenen tegels om de eenheid tussen binnen en buiten te versterken.
Kom meer te weten over deze prachtige beeldentuin in het februarinummer van Fence.
De ruimte onder het terras richtte hij in als tuinberging. Zo heeft Henk achter de houten schuifdeuren alle ruimte om tuin- en hobbyspullen weg te bergen. Elke zithoek kreeg stemmig geïntegreerde lichtpunten en is verrijkt met beeldende kunst. In de hoogte zorgen leibomen voor extra privacy terwijl lage siergrassen het grondplan toedekken. Hoe klein deze tuin ook oogt, cultuur en natuur houden elkaar hier perfect in evenwicht.
Langs de straatkant liet Christophe volop ruimte voor de wagen. Het zicht naar de zijtuin schermde hij af met steenkorven. Deze vulde hij – in enkele maatjes groter weliswaar – met dezelfde Franse dolomiet als de extra parking voor de woning. Het brede schuine toegangspad in grote Chinese arduintegels deelde hij op met een strak plantenvlak. Niets laat uitschijnen dat achter de zelf ontworpen tuinpoort en slanke steenkorven natuur en cultuur zich in een harmonieus huwelijk vonden.