Flora lokt fauna
Op 25 en 26 juni stellen 214 Vlamingen hun tuin open voor het grote publiek. Zo Ook Michel Geys uit Mol. In zijn tuin krioelt het van het leven….
Voer à volonté
Bijen, vlinders, vogels in alle maten en soorten, in de tuin van Michel Geys in Mol krioelt het van het leven. Dat is het resultaat van een doordachte aanplanting van vrucht- en besdragende heesters en bomen, insectenlokkers en lage beplanting. Michel creëerde een biotoop voor zowel dier als mens.
Wanneer we bij de gerenoveerde hoeve van Michel toekomen, fluiten de sijzen ons toe. De inlandse els die voor de woning staat, is in de winter een 
wiegend buffet voor tal van vogels die zich tegoed doen aan de elzenproppen. Zo goed als elke plant of boom in de tuin staat er in dienst van de lokale fauna, want het doel van Michel is het beschermen van de vele vogel- en insectensoorten die de weg naar zijn hof in Mol vinden. Die filosofie deelt hij graag met anderen. Als tuinaannemer specialiseert hij zich al sinds jaren in natuurtuinen. “Alle ontwerpen die we maken en planten die we zetten, staan in functie van de fauna. We proberen zoveel mogelijk aanplanting te gebruiken die vlinders, vogels, bijen en andere dieren aantrekken”, legt Michel uit. “En dat op een multifunctionele manier waardoor ook de eigenaar volop kan genieten van zijn tuin. Want veel klanten zijn bang voor een ‘wilde tuin’. Daarom sluiten wij een compromis en zorgen we ervoor dat de tuin dichtbij de woning mooi gestileerd is en bij de woning past.”
H
ongerlijders
Ook zijn tuin is op die manier opgebouwd. Aan de woning vinden we een groot zonneterras uit gerecycleerde materialen. Een knotwilg zorgt voor schaduw op warme dagen. Door gebruik te maken van haagjes en borders vol soorten met zaaddozen, heeft Michel heel wat belijning gecreëerd, wat ordelijk oogt maar toch aantrekkelijk is voor fauna. “We moeten niet naar buiten om de vogels te zien. De zaden van de berken naast ons huis, trekken barmsijzen aan. De lork is dan weer geliefd bij distelvinken. Door appetijtelijke soorten dichtbij je woning te plaatsen, kan je vogels vanuit je zetel aanschouwen. Daarnaast is het niet enkel voldoende om planten te plaatsen die enkel in de zomer of het najaar voer voorzien. Ook tijdens de winter kan je heel wat leven lokken. Zo hebben we bolklimop die in september en oktober bloeit. Deze plant trekt dan nog volop bijen en Atalantavlinders aan. In het voorjaar zijn de bessen rijp die dan weer de vogels erg kunnen bekoren.” Voor echte hongerlijders voorziet Michel sierappels ‘Red Sentinel’. De appels blijven mooi rood tot februari. “Men zegt dat deze appels niet geliefd zijn bij de meeste vogels. Maar door de vorst wordt het zetmeel van de vruchten omgezet tot suikers waardoor ze zoeter worden. Dan kan je de hongerige lijsterachtigen zien smullen. Ook gelderse roos wordt aantrekkelijk. De mooie rode vruchten ruiken en smaken verschrikkelijk maar in echt strenge winters zijn ze het laatste redmiddel voor lijsters en goudvinken.”
Wilde orchissen
In een natuurtuin verwacht je niet meteen een strak stukje gazon, maar toch heeft Michel er een. Of dat denken we maar. “Het is een bloemengazon. Opnieuw een mooi compromis. Wanneer je een tuinfeest geeft of je kinderen buiten willen spelen, maai je de grasmat. Laat je het groeien, dan ontstaat er na een paar weken een mooie dwergbloemenweide.”
Het bloemengazon loopt mooi over in de bloemenweide die je naar de poel vol amfibieën leidt. Hier ligt ook een orchideeënveld, het paradepaardje van de tuin.”Wilde orchideeën kiezen niet zomaar je tuin uit. De condities moeten goed zijn: je hebt er de zaden en een bepaalde schimmel, mycorrhiza, voor nodig. Die schimmel ben ik gaan uitsteken in een tuin waar de orchissen al mooi bloeiden. Na jaren geduld te oefenen, zag ik eindelijk resultaat: eerst stonden er twee of drie en nu, twintig jaar later, bloeien er elk jaar wel driehonderd gevlekte orchissen, rietorchissen en moeraswespenorchissen. En het veld breidt zich nog steeds langzaam uit.”
Nieuw leven
Hoe verder we van het huis vandaan lopen, hoe wilder de tuin wordt om uiteindelijk in een bos over te gaan. Hier krijgt de natuur echt vrij spel. Veel lage begroeiing en schuilplaatsen zorgen ervoor dat wilde konijntjes, eekhoorns en allerlei muizen zich hier thuis voelen. Dat is dan weer aantrekkelijk voor de grotere soorten gevederde vrienden. Verschillende roofvogels vinden jaarlijks hun weg naar de tuin waar Michel meerdere broedkasten hing. Torenvalken, kerkuilen en bosuilen stichten hier jaarlijks een nieuw gezin. De tuin trekt zelfs zoveel vogels aan – waaronder ook de bij ons weinig geziene soorten zoals de ijsvogel en de zilverreiger – dat het Koninklijk Belgisch Instituut voor Natuurwetenschappen op regelmatige basis beëdigde ringers stuurt om al de soorten te registreren. “Zo hebben we ook ondervonden dat heel wat trekvogels onze tuin als rustplaats en eetplaats kiezen op hun tocht van het noorden naar het zuiden en andersom.”
Kennis en passie
Wie met Michel praat, voelt de passie voor zijn vak. “Eind jaren zestig, begin jaren zeventig woonde ik met mijn ouders midden in de natuur. Onze buren waren vogelvangers – dat mocht nog in die tijd – waarmee ik vaak op stap ging tussen 1 oktober tot 15 november. Zo leerde ik de verschillende vogelsoorten kennen. Ook kikkers en salamanders kwamen vaak in een terrarium terecht. De interesse in dieren groeide en groeide. Hoe ouder ik werd, hoe meer ik ging beseffen dat dieren niet in een kooi thuishoren. Daarom ben ik ze gaan beschermen door zoveel mogelijk natuur te creëren.”
Open Tuinen: 25 en 26 juni
Ook dit jaar organiseert Landelijke Gilden ‘Open Tuinen’. Tijdens deze editie rond ‘Ontdek natuur in je tuin’, kan je 214 tuinen in Vlaanderen bezoeken. Zo ook de tuin van Michel.
Meer info: www.landelijkegilden.be
