Nee tegen spikkelziekte

Op de rozelaars verschijnen zwartpaarse vlekken op de blaadjes. Ze hebben onregelmatige contouren en zijn verschillend van grootte. Ze verspreiden zich snel en vloeien in elkaar. De bladeren worden dan geel en vallen af. De rozenstruik bloeit, maar is bladloos. Zomer na zomer verzwakken de door spikkelziekte aangetaste rozen. De veroorzaker van deze ziekte, die in de hand wordt gewerkt door warm en vochtig weer, is Marssonina rosae, een microscopische schimmel. Hij overwintert op dode bladeren van de rozelaar die op de grond liggen. In de lente komen de sporen tot ontwikkeling en besmetten de bladeren opnieuw.

De beste oplossing is: de rozenstruiken die jaarlijks zijn aangetast en besproeid moeten worden om er mooi bij te staan gewoon uittrekken. Verrijk de bodem dan met compost en laat het perceel minstens een jaartje rusten voor je nieuwe aanplantingen doet. Rugosa-, liaan- en gallicarozen zijn ongevoelig voor de ziekte. Bovendien produceren rozenkwekers inmiddels ziektebestendige variëteiten. Dankzij het puike veredelingswerk is er ondertussen al een breed gamma gezond blijvende rozelaars op de markt. Hun bladeren zijn in september nog steeds intact, en dit zonder ze ook maar eenmaal te besproeien.